فیلسوفان ایرانی: انکار علم دینی

یکی از به اصطلاح فیلسوفان ایرانی که حدود 20 سال رئیس فرهنگستان علوم یک کشور اسلامی بوده است و مسئولیت اصلی تولید علم دینی را بر عهده داشته است، رضا داوری اردکانی است. وی تولید علم دینی را تمنای محال می داند و کاملا منکر این امر ضروری است!

آیا می توان چنین فردی را فیلسوف ناتوانی دانست و او را پدر فلسفه ناتوانی ایران تلقی کرد؟

داوری اردکانی، منکر علم دینی

در مورد کسی که منکر تولید علم دینی است و آن را تمنا و خواسته محالی می داند، این سوال مطرح است که چرا به مدت 20 سال رئیس مرکزی بوده که وظیفه تولید علم دینی را بر عهده دارد؟ اگر منکر علم دینی است چرا استعفا نمی دهد و کماکان به دنبال کسب درآمد نامشروع است؟ آیا لقمه حرام باعث نابودی انسان نمی شود؟

داوری اردکانی، فیلسوف منکر علم دینی

آیا دکتر شدن باعث خوش نامی و افتخار و هدایت افراد شده است؟ آیا زمان آن نرسیده که از این جاهلیت مدرن دست برداریم و زندگی واقعی را در پیش بگریم و از اعتباریات بی فایده و مخرب و بی ارزش دست برداریم؟ چرا نسل های آینده باید چنین سرنوشت شومی را تجربه کنند؟

تا کی باید از طناب پوسیده علوم انسانی غربی که هر لحظه ممکن است غرب را به قهقرا ببرد، برای خود بت بسازیم و مثل کبک سر به زیر برف کنیم و به داشتن لقب زشتی چون دکتر افتخار کنیم؟